By Daredevil
Para akong nakuryente sa pagdikit ng kanyang balat sa akin at nararamdaman ko rin ang init ng kanyang hininga sa aking batok. Maya-maya pa'y niyapos na niya ako ng yakap. Napakahigpit at puno ng pagmamahal.
"Mahal na mahal kita baby boy." ang narinig kong pagbulong niya sa akin. Hindi ko maiwasang maluha dulot ng sobrang kasiyahan. Tinawag niya kasi ulit akong baby boy. Muli ko na namang naalala ang aking pagkabata.
Nagpasiya akong umikot paharap sa kanya. Nakapagpalit na pala siya ng damit, suot niya ang isang boxer shorts at puting sando na kilalang-kilala kong pagmamay-ari ni kuya. Tinignan ko ang kanyang maamong mukha. Gwapo talaga, napakaperpekto.
Dumilat siya at tumingin sa aking mga mata. Ngumiti siya. "Hanggang pagtitig na lang ba poging ito ang gagawin mo?"
"Ha?" ang naisagot ko.
Hinaplos niya ang aking ulo at marahang hinawakan ang aking mga pisngi at labi. "Pagkakataon mo na ito baby boy. Maari mo nang gawin sa akin ang gusto mo, huwag kang mag-alala hindi ako papalag."
Parang nakukuha ko na ang ibig niyang sabihin. Inaamin ko na may katotohanan rin ang mga sinasabi niya. Pero hindi ko alam kung paano magsisimula.
"Ano na baby boy?" tanong niya ulit sa akin. Hindi pa rin ako nakasagot. Maya-maya'y inalis niya ang pagkakayakap sa akin at tumihaya. Pagkatapos ay hinawakan ng kanang kamay niya ang aking kaliwang kamay at nabigla ako.
Pinatong niya ito sa kanyang ari na sa oras na ito ay naninigas na pala. "Kanina pa naghihintay ang aking sandata, handang-handa na sa pagsabak sa giyera." ang sabi niya sabay tingin sa akin na nakangiti.
Hindi ko magawang alisin ang aking kamay. Matagal ko na rin kayang inaasam na mahawakan iyon. Hindi ko naman maiwasang makaramdam ng kasiyahan. "Grabe ang laki pala" ang nasabi ko sa aking sarili.
Nagsimula nang mag-init ang buo kong katawan sa sunod niyang ginawa. Pinasok niya ang aking kamay sa loob ng suot niyang boxer shorts at brief. "Tuluyan ko nang nasalat ang kanyang malagong bulbol at ang naghuhumindig na pagkalalaki.
Napatingin naman ako sa kanyang mukha. Nakita kong nakapikit siya na waring nasasarapan. Doon ko na sinimulan ang pagromansa sa kanya.
Bumangon ako sa aking pagkakahiga at pumaibabaw sa kanya. Hinalikan ko siya at hindi niya ito tinanggihan bagkus sinuklian niya ito. Naging maalab ang aming halikan, puno ng pananabik at pagmamahal. Nag-eespadahan na ang aming mga dila at kinakagat ang mga labi ng bawat isa. Isa-isang tinanggal ni Kuya Carlo ang aking saplot sa katawan, ganoon rin ang ginawa ko sa kanya hanggang sa pareho kaming mahubaran. Unti-unti na ring tumitigas ang aking pagkakalalaki, sobrang libog na rin kasi ang aking nararamdaman.
Nang maghiwalay ang aming mga labi, may sinenyas siya sa akin. Gamit ang kanyang bibig at mata, tinuro niya sa akin ang kanyang ari. Nakuha ko na agad ang ibig niyang sabihin at inumpisahan ko nang gawin iyon.
Di man eksperto sa pagsubo ay ginawa ko ang lahat ng aking makakaya para iparamdam sa kanya ang sarap at satisfaction. Nagtagumpay naman ako base sa nakikita ko sa kanyang reaksiyon. Napapaliyad siya, nakapikit ang mga mata, at mahihinang mga ungol, mga senyales na nasasarapan siya. Ipinagpatuloy ko ito.
Ilang minuto rin iyon nagtagal. Maya-maya'y inangat niya ang aking ulo. Tumingin ako sa kanya.
"Pwede ba Rico, ipasok ko sa iyo?" ang may halong panglalambing at libog na tonong tanong niya sa akin.
Nakaramdam ako ng takot dahil alam kong masakit iyon.
"Sige na baby boys please, huwag kang mag-alala dadahan-dahanin ko lang." ang paglalambing ulit niya sa akin.
Hindi pa ako lubusang nakakasagot at pumapayag nang biglang itinulak niya ako pahiga sa kama at umibabaw siya as akin. Wala na akong nagawa kundi maging sunud-sunuran sa kanya. Bukal sa loob ko nang tatanggapin ang mga sunod niyang gagawin sa akin dahil sa sobrang pagmamahal ko sa kanya.
Inabot niya ang kanyang mga kamay sa isang drawe na malapit sa kama at binuksan ito. Nagulat ako nang kuhanin niya doon ang isang comdom at lotion. Pero hindi ko na iyon binigyang pansin pa, alam ko namang si kuya ang naghanda ng mga iyon base sa sinabi niya kanina na handa na ang kwartong aming tutulugan.
Isinuot niya ito sa kanyang naninigas pa ring pagkalalaki. Pagkatapos ay binuksan niya ang lotion at naglagay sa kanyang mga daliri. Itinaas ang aking mga paa at pinatong sa kanyang mga balikat. Hinimas niya ang aking butas gamit ang mga daliri niyang may lotion. At dahan-dahan niyang pinasok ang kanyang ari sa akin.
Napapangiwi ako sa sobrang hapdi at napansin niya iyon kaya nilapit niya ang kanyang mukha sa akin at hinalikan ako. Maya-maya pa'y nagtagumapay na siyang maipasok ang kabuuan niyon sa akin at dahan-dahang bumayo hanggang sa bumibilis ito.
Pakiramdam ko'y naging manhid na ako sa hapdi at kirot gawa ng kanyang pagbayo dahil mas nangibabaw sa akin ang libog at ang pagmamahal sa kanya. Ilang minuto ring nagtagal kami sa ganoon posisiyon ng magsalita siya. "Rico lalabas na!"
Hinugot niya palabas ang kanyang ari at tinanggal ang condom. Pinasok niya ulit ang kanyang ari at bumayo hanggang sa maramdaman ko ang paglabas ng kanyang katas sa loob ng aking butas.
Hindi pa doon natatapos ang makamundong pagtatalik namin. "Ikaw naman" ang sabi niya sa akin. Sinubo niya ang aking matigas pa ring pagkalalaki. Unang pagkakataong kong maranasan ito at sobrang nasasarapan ako. Hanggang sa marating ko ang sukdulan, nilabasan ako sa loob ng bibig ni kuya Carlo. Sa halip na iluwa niya ay nilunok niya ito.
Kapwa kami pawisan at hingal na napahiga sa kama. Nagkatinginan kami at nagtawanan. At binigyan ulit ako ni kuya Carlo ng isang halik.
"Salamat Rico, alam ko na ang pag-ibig mo sa akin ang dahilan kung bakit pinagbigyan mo ako. Sobrang masaya ako alam mo ba iyon. Hayaan mong susuklian ko ito ng wagas na pagmamahal." si Kuya Carlo habang hinahaplos niya ang aking ulong nakapatong sa kanyang matipunong dibdib.
Tumanog lang ako pero may kasamang pagngiwi dahil nararamdaman ko pa rin ang sakit at hapdi ng aking butas. Napansin naman niya ito.
"Ayos ka lang ba Rico, masakit pa ba ha?" ang may pag-alala niyang tanong.
"Huwag kang mag-alala ayos lang ako, first time ko kasi, masasanay rin ako." sagot ko sa kanya.
Nginitian naman niya ako. "Salamat talaga, mahal na mahal kita."
At tuluyan na kaming nakatulog nang hubut-hubad.
Kinabukasan, nagising ako nang wala si Kuya Carlo sa aking tabi. Nagpasiya akong bumangon at nagsuot ng damit. Pagkababa ko ng hagdan ay nakita ko sila ng aking kapatid na nag-uusap habang kumakain. Nilapitan ko sila.
"Nice one bro, ano ang naramdaman mo sa honeymoon niyo?" ang may mapanuksong pahayag ni kuya. Napatingin naman ako kay Kuya Carlo na busy sa pagkain.
"Anong honeymoon ang sinasabi mo kuya?"
"Nagdedeny pa, halika na nga kumain ka na." ang naisagot na lang ni kuya.
Matapos mag-agahan ay naghanda na kami ni Kuya Carlo pabalik sa amin.
"Tol, pinapaubaya ko na kapatid ko sa iyo. Ikaw na ang bahala sa kanya ha, alagaan mo siya pati na rin si nanay. Uupakan kita kapag may nangyari sa kanila." ang bilin ng aking kapatid kay Kuya Carlo na may kasamang biro.
"Oo naman dont worry, sige alis na kami," ang sagot naman ni Kuya Carlo.
"Sir Carlo ayos ka lang?" ang naitanong ko sa kanya. Napapansin ko kasi ang kakaiba niyang aura ngayon habang nagmamaneho.
Bigla siyang ngumiti ng todo at tumingin sa akin. "Wala sobrang saya ko talaga grabe"
"Bakit naman?"
"Siyempre napasa akin na ang taong mahal ko, alam mo pakiramdam ko, ako na ang pinakamasayang tao sa mundo."
Nakaramdam naman ako ng kilig sa sinabi niya pero siyempre nagpakipot ako ng kaunti. "Mahal ka rin kaya ng taong iyon?"
"Oo naman at sigurado ako doon."
"Sa katunayan nga ay gusto ko pa siyang halikan" ang dugtong niya. Huminto siya sa gilid ng kalsada at inilapit niya ang kanyang mukha sa akin. Muli ay naghalikan ng may pagmamahal. Nang maghiwalay ang aming mga labi saka nagpatuloy siya sa pagmamaneho.
"Pakidukot mo Rico ang cellphone ko sa bulsa oh," ang utos ni Kuya Carlo sa akin nang bigla itong nagring.
Ginawa ko naman ang kanyang sinasabi. "Ikaw na angmagtutok sa tenga ko ah, saka i loudspeaker mo sigurado akong si Angel yan" ang dugtong niya. Masaya niyang sinagot ang tawag.
"Hello"
"Hello, Carlo anak nasaan na kayo ni Rico?" ang sagot ng kanyang kausap.
"Ikaw pala yan Ma. Pabalik na po kami ni Rico diyan."
"Anak mabuti siguro bilisan niyo kasi nagkaroon dito ng problema"
"Ha, anong problema?
"Si Angel, wala siya anak."
"Ano! nasaan siya Ma!" napapasigaw na si Kuya Carlo sa pag-aalala sa anak.
"Habang abala sa paglalaro dito sa labas, may nagpuntang babae na nakakotse dito kanina lang. Nagpakilala siya sa akin at sinabi niyang siya ang ina ni Angel. Pagkatapos ay nilapitan niya ang bata. At nang mapansin niya na hindi siya gaano kilala ng bata ay biglaan niyang kinuha ito at pinasok sa loob ng kotse at nagmamadaling umalis. Patawarin mo ako anak" nagsimula nang humagulgol ang kausap niya sa cellphone.
"Sige Ma, ako na ang bahala" ang naisagot na lang ni Kuya Carlo. Alam ko na nabigla rin siya sa kanyang narinig.
---------------------------------------------
Part 22 - Pinoy M2M Blog
---------------------------------------------
Pagbaba namin ng kotse ay agad sinalubong kami ni Tita Mely kasama si nanay.
"Carlo, anak patawarin mo ako" ang agarang sinabi niya kay Kuya Carlo.
"Mabuti pang pumasok muna tayong lahat sa loob para makapag-usap." sagot niya.
"Rico, Tita pasok po muna kayo" ang yaya niya sa aming mag-ina.
"Ano kaya ang pakay niya sa kanyang pagbabalik?" ang pagbubukas ni Kuya Carlo ng usapan nang makaupo kaming lahat sa sala.
"Akala ko ba naghiwalay na kayo?" si Tita Mely. "Anak hindi mo muna inayos ang mga bagay na iyan bago bumalik ng bansa. "
"Hindi naman naging kami Ma. Ewan ko, naguguluhan ako, wala akong idea kung bakit siya bumalik ng Pilipinas."
Maya-maya ay nagring ang cellphone ni Kuya Carlo. Dahil nakaloudspeaker pa rin ito ay narinig namin lahat ang boses ng kanyang kausap.
"Hello, Angel anak nasaan ka" may pag-aalalang tanong ni Kuya Carlo.
"Daddy" May kasamang paghikbing sagot ng kanyang anak.
Bigla namang nag-iba ng boses ang nasa cellphone. Inagaw siguro sa bata ang cellphone. "Hi Darling, kamusta ka na"
"Marianne!" napasigaw na si Kuya Carlo.
"Ako nga, Im back! hindi mo ba ako na miss matapos mong sirain ang buhay ko"
"Saan mo dinala si Angel?" hindi niya sinagot ang tanong nung babae.
"Kung makapagtanong ka naman, ano akala mo sa akin kidnapper. Im here to get my daughter"
"Ano! di ba nag-usap na tayo tungkol sa bagay na iyan"
"Wala namang masama na kunin ko ang aking anak."
Napabuntung hininga si Kuya Carlo bago sumagot. "Bakit mo ginagawa ito Marianne?"
"Ikaw ang dapat tanungin ko niyan, ano ang ginawa mo kay Angel? Nilason mo ang utak ng bata"
Tila nabigla si Kuya Carlo sa kanyang narinig. "Ano ang ibig mong sabihin, pinalaki ko at inalagaan siya ng maayos"
"Talaga lang ha, kaya pala kung anu-ano na ang sinasabi ng bata."
Kita ko ang panggigigil ni Kuya Carlo sa kausap. "Marianne mag-usap tayong dalawa."
"Sure why not. Pupunta ako diyan mamaya. Pero hindi ko na isasama si Angel."
"Ok" ang panglalambot niyang sagot.
Lumipas ang dalawang oras ng may kumatok sa pintuan ng kanilang bahay. Pagkabukas ni Kuya Carlo ng pinto ay iniluwa ang isang magandang babae. Dere-deretso siyang pumasok sa loob at umupo sa sofa. Samantalang kami ni nanay ay nagpasiyang lumabas muna para makapag-usap sila ng maayos.
Pero nakaramdam naman ako ng pag-aalala kay Kuya Carlo kaya hindi ko maiwasang pakinggan ang kanilang pag-uusap. Pumuwesto ako malapit sa isang bintana ng kanilang bahay sapat upang masilip at madinig ang usapan.
"Kamusta na honey, I miss you" sabi ng babae saka lumingkis ng yakap kay Kuya Carlo.
Pilit na kinakalas ni Kuya Carlo ang pagyakap sa kanya."Pwede ba Marianne, itigil mo na ang kalokohang ito."
"I love you so much Carlo" lalong humigpit ang yakap niya.
"Pero hindi kita mahal Marianne, sinabi ko na sa iyo yan noon pa."
"Maaari pa naman magbago ang lahat di ba? Buuin natin ang ating pamilya, tayong dalawa kasama si Angel"
"Nahihibang ka na" sagot ni Kuya Carlo sabay puwersahang tinanggal ang mga braso ni Marianne.
"Ikaw ang nahihibang Carlo dahil pinagpalit mo ako sa isang lalaki."
Nabigla ako sa pinahayag nung babae. Ganoon din ang naging reaksyon ni Kuya Carlo.
"Ano hindi ka makapagsalita ha? Totoo nga ang mga impormasyong nakarating sa akin. My God, paano mo nagagawa sa akin ang mga ganitong bagay ha."
"Wala kang pakialam sa buhay ko Marianne."
"Wala nga ba? Matapos mo akong buntisin, ano yun ginawa mo lang akong parausan ganoon ba? Alam mo bang dahil sa pagmamahal ko sa iyo ay pumayag akong ibigay ang sarili sa iyo."
"Tapos na iyon Marianne, nangyari na eh. Pero nagkasundo naman tayong susuportahan ko ang bata. Hindi ko naman tinanggihan si Angel nung ibigay mo siya sa akin. Inalagaan ko siya"
"Iyon nga ang isa kong pinagsisisihan, ang ipagkatiwala siya sa iyo. Nilason mo ang utak ng bata, kung anu-ano ang kinukuwento mo sa kanya. Kanina lang nung magkasama kami, palagi niyang binabanggit ang pangalang Rico na love mo daw. Tsk. Sabihin mo nga sa akin siya ba ang dahilan kung bakit di mo ako mapakasalan nung nasa America ka pa ha?"
Hindi ko na maiwasang maluha ng mga oras na iyon. Pakiramdam ko na ako ang may kasalanan kung bakit sila nagkakagulo ngayon. Tinignan ko ang mukha ni Kuya Carlo, seryoso siya at bumuntong hininga bago sumagot.
"Oo" ang kanyang pag-amin.
Walang nagawa si Marianne kundi ang maiyak. Sapo ng kanyang mga kamay ang mukha ay nagsalita siya.
"Hindi ako makapaniwala Carlo, sa itsura mong iyan ay papatol ka sa isang lalaki. Minumulat mo pa si Angel sa maling gawain.
Napaupo na lang si Kuya Carlo sa sofa na nag-iisip. Ako naman ay patuloy pa rin sa pagluha. Pero mas lalong hindi ko kinaya ang ma sunod niyang sinabi.
"Carlo, hindi ako makakapayag, alam ko at nararamdaman ko na magbabago ka pa. Maaari mo pang itama ang mga baluktot mong pananaw. Ang lalaki ay para sa babae, walang magandang maidudulot ang pakikipagrelasyon sa kapwa lalaki, bawal yan sa batas ng Diyos alam mo yan. Lahat ng pangangailangan ng isang lalaki ay sa maibibigay ng babae. Kaya simula bukas ay hindi ako titigil hanggat di ka napapasa akin. Kung gusto mo makita pang muli ang anak mo ay pakasalan mo ako." ang mga huli niyang sinabi bago tuluyang umalis ng bahay. Agad naman akong nagtago upang hindi niya ako makita.
Nanlalambot akong bumalik sa aming bahay. Hindi ko alam pero ito na yata ang pinakamasakit na naranasan ko, mas malala pa sa ginawa ni Kuya Carlo sa akin dati. Dumeretso ako sa aking kwarto at doon pinagpatuloy ang pag-iyak.
Muli kong naalala ang huling sinabi ni Marianne. Tama siya. Kahit saan anggulo mo tignan ay bawal ang aming relasyon. Ang lalaki ay para sa babae. Lahat ng pangangailangan ni Kuya Carlo ay maibibigay niya tulad ng anak at pamilya. Hindi ko na alam pa ang mga susunod na mangyayari matapos ang insidenteng ito.
Habang patuloy ang aking pag-iiyak ay nagring ang cellphone ko. Nang makita ko ang pangalan ni Kuya Carlo ay hindi ko na magawang sagutin. Ewan ko pero natatakot ako sa maaaring sabihin niya. Baka tuluyan na siyang magbago dahil sa sinabi ni Marianne, at hindi ko kayang tanggapin iyon.
Ilang minuto pa ang lumipas nang may biglang pumasok sa aking kwarto, hindi ko na nailock pa iyon dahil sa dami ng aking iniisip. Agad naman niya akong nilapitan sa kama at niyakap.
"Pwede bang umalis ka muna gusto ko lang mapag-isa"
"Hindi Rico, dito lang ako wag kang mag-alala magiging maayos ang lahat" ang sagot ni Kuya Carlo habang hinahaplos ako sa ulo.
"Narinig ko ang pinag-usapan niyo kanina, tama siya. Alam mo bang nakokonsensiya ako, pakiramdam ko na ako ang may kasalanan"
"Huwag mong sisihin ang sarili mo. Walang magbabago sa atin Rico."
"Kung makapagsalita ka ay parang madali lang ang lahat. Sabihin mo nga sa akin kung may naisip ka nang paraan para masolusyonan ang problemang ito"
Hindi agad nakasagot si Kuya Carlo. Kumpirmadong wala pa siyang naisip na paraan. Sa palagay ko ay mahirap na ito solusyonan lalo na kung ipipilit ipagpatuloy ang mali.
"Siguro ang tanging solusyon na lang dito ay itama ang mga mali para sa ikabubuti ng lahat."
Kita ko ang pagkabigla ni Kuya Carlo sa mga sinabi ko. "Sa pananalita mo parang sinusuko mo na ako. Paano na lang ang pagmamahalan natin Rico."
Kumalas ako sa kanyang pagkakayakap bago sumagot. "Iyon ang tama Kuya Carlo. Kahit masakit sa akin ay tatanggapin ko kung iyon lang ang tanging paraan. Alam kong mahal mo si Angel. Natural lang na maghabol sa iyo si Marianne dahil siya kanyang ina."
Napapailing-iling na lang si Kuya Carlo. May nakikita na rin akong mga luhang namumuo sa kanyang mga mata. "Hindi ako papayag Rico, ngayon pa't alam ko na ang makakapagpasaya sa akin at iyon ay ang pagmamahal ko sa iyo. Kung ganyan ka kadaling bumigay, ibahin mo ako dahil hindi ako basta-basta sumusuko."
"Itigil muna natin ang walang kwentang pag-uusap na ito. Kung maaari lang sana ay lumabas ka muna ng aking kwarto." ang pagtataboy ko sa kanya. Tumayo ako at tinutulak siya palabas. Hindi na rin siya tumanggi pa, marahil ay naiintidihan niya ang aking dinaramdam. Nang makalabas siya ay ni-lock ko ang pinto.
"Basta tandaan mo Rico, Mahal na mahal kita. Hayaan mo at malalagpasan din natin ang pagsubok na ito. Pinapangako ko na gagawan ko ito ng paraan." ang narinig kong sinabi niya bago tuluyang umalis.
______
Hindi ko alam ang aking gagawin nang magising ako kinabukasan. Kung papasok ba ako sa trabaho o liliban na lang. Parang hindi ko kasi kakayanin na makita ang mga bagay na maaaring mangyari.
"Rico anak, tanghali na, kanina ka pa inaantay ni Carlo sa labas." sabi ni nanay habang kumakatok sa pinto ng aking kwarto.
"Pakisabi na lang sa kanya na hindi muna ako makakapasok at masakit ang pakiramdam ko." sagot ko kay nanay.
"Ano ba yang sinasabi mo anak, buksan mo nga itong pinto" ang utos ni nanay.
Agad naman akong tumayo at binuksan ito. "Hindi ka pwedeng mag-absent. Kakahiya naman kay Carlo. Rico kung anuman ang problema ninyong dalawa ay wag mong idamay ang trabaho mo dito" ang sabi ni nanay na para bang hindi pa niya alam ang nangyari sa aming dalawa ni Kuya Carlo. May point din siya sa bagay na iyon.
Kaya labag man sa loob ay inumpisahan ko na ayusin ang sarili sa pagpasok. Nang makagayak na ay lumabas na ako ng bahay. Nakita kong nakaparada pa rin ang kotse ni Kuya Carlo sa tapat. Binuksan niya ang kabilang pinto ng kotse. Pumasok na ako sa loob.
Wala kaming naging imikan habang nagbibiyahe. Mabuti na rin iyon para di masira ang mood ko ngayong araw. Hanggang sa makarating kami sa opisina.
Pagpasok pa lang ng lobby ay nakita ko na si Jerome, agad niya akong nilapitan di alintana na may kasama ako.
"Dumala ako sa inyo kagabi pero sabi ng nanay mo ay tulog ka na, teka bakit ganyan ang mata mo, umiyak ka ba?" ang tanong niya sa akin. Napansin pala niya ang medyo namamaga kong mata.
"Wala ito, sige akyat muna kami" pagdedeny ko. Tumango lang siya bilang sagot.
Napansin ko naman ang hindi pag-imik ni Kuya Carlo habang nag-uusap kami ni Jerome. Marahil ay naisip niya na hindi tamang isingit ang bagay na iyon sa oras na ito.
Agad kaming sumakay dalawa ng elevator paakyat. Nang makarating ay sabay kaming naglakad patungo sa kanyang opisina. Ewan ko ba pero parang ang nagsimula akong makaramdam ng kaba.
Pagbukas ni Kuya Carlo ng pinto ng opisina ay laking gulat namin ng makita si Marianne na nakaupo habang nagbabasa ng dyaryo.
"Hello Honey" ang nakangiti niyang bati kay Kuya Carlo pero agad na nagbago ang kanyang mukha ng makita niya ako. Lalong lumala ang kaba ko ng mga oras na iyon.
Itutuloy......
If you wish to share your own pinoy gay stories, you may send your stories at gaypinoystories@gmail.com.
We also value your privacy, if no author's or pen name provided, we will simply use "Anonymous" as the sender.
Thank you very much and we are looking forward to all your Pinoy M2M stories and other kwentong malilibog stories to share in our pinoy gay blog.
Post a Comment